به گزارش پول نیوز، هر فردی که قصد دارد کد بورسی دریافت و معاملات آنلاین انجام دهد، باید دو اقدام مراجعه به کارگزاری و ثبت نام در سجام (سامانه جامع اطلاعات مشترین) را انجام دهد. به طور کلی ۱۰۷ کارگزاری مجوزدار در کشور دارای مجوز فعالیت هستند و هر فردی که قصد گرفتن کد بورسی دارد باید به یکی از این کارگزاری ها مراجعه و فرم های مختلف از جمله فرم های مشتریان حقیقی، دستیابی به سامانه معاملات آنلاین و... را پر و تحویل کارگزاری دهد تا کارگزار به فرد دسترسی به سامانه آنلاین معاملات به کارگزاری را بدهد.
البته فرم های مذکور در وب سایت اکثر کارگزاری ها موجود است و در دسترس متقاضیان قرار دارد.
از طرف دیگر فرد برای اخذ کد بورسی باید احراز هویت شود. برخی کارگزاری ها این خدمت را مشتریان خود ارائه و برخی دیگر ارائه نمی دهند. چنانچه کارگزاری عملیات احراز هویت را برای متقاضی انجام نداد، فرد باید به دفاتر منتخب پیشخوان دولت مراجعه کند. افراد باید توجه داشته باشند که فرایند احراز هویت یک بار انجام می شود و چنانچه فرد بعد از مدتی قصد داشته باشد کارگزاری خود را تغییر دهد، نیاز به احراز هویت دوباره ندارد.
تفاوت کارگزاری های بورسی با یکدیگر
اصلی ترین خدمت که همان خدمات معاملات آنلاین است، تقریبا توسط همه کارگزاری ها ارائه می شود و سایر خدمات کارگزاری ها با یکدیگر متفاوت است. برای مثال برخی کارگزاری ها خدمات عرضه و پذیرش، خدمات مربوط به بورس کالا و بورس انرژی دارند، برخی کارگزاری ها با مشتریان خود قرارداد خرید اعتباری امضا می کنند و یا مجوز مشاوره دارند. اطلاعات کارگزاری ها و خدماتی که ارائه میدهند در دسترس همه قرار دارد.
کارگزاریهای بزرگتر مشتری، مراجعه کننده، دفتر و نیروهای بیشتری دارند اما ممکن است سامانه معاملاتی آنها نسبت به کارگزاریهای کوچکتر بیشتر دچار اختلال شود. کارگزاریهای بزرگ نیروهای پاسخ دهنده بیشتری دارند اما اگر قرار باشد به هر علتی تماس های سهام داران با کارگزاریها بیشتر شود، ممکن است مردم دسترسی کمتری به کارگزاری داشته باشند، زیرا ممکن است یک کارگزاری پنج نیرو و هزار مشتری داشته باشد اما کارگزاری بزرگتر با ۲۰ نیرو باید به ۵۰ هزار مشتری پاسخ بدهد.
روشهای سرمایهگذاری در بازار سرمایه
متقاضیان ورود به بورس میتوانند به صورت مستقیم یا غیرمستقیم سرمایهگذاری کنند، مفهوم سرمایهگذاری مستقیم این است که فرد به طور مستقیم و شخصا اقدام به خرید و فروش سهام، اوراق مشارکت و... کند. در این نوع سرمایهگذاری هیچ واسطهای وجود ندارد اما؛ این روش فقط برای افراد حرفهای و آشنا به بازار سرمایه توصیه میشود.
سرمایهگذاری غیرمستقیم برای افرادی است که تخصص، تجربه و وقت کافی ندارند، این افراد میتوانند از طریق صندوقهای سرمایهگذاری یا شرکتهای سبدگردانی اقدام کنند. عملکرد صندوقهای سرمایهگذاری به این صورت است که فرد به کد بورسی نیاز ندارد و فقط یونیتهای (واحدهای سرمایه گذاری) صندوق را خریداری میکند. در نتیجه متوجه نمیشود چه سهمی برایش خرید یا فروش شده است. فقط از میزان سود و ضرر و اطلاعات کلی باخبر میشود.
صندوقهای سرمایهگذاری به دو نوع غیرقابل معامله و قابل معامله تقسیم میشوند که صندوقهای قابل معامله ETFها هستند که برای معامله آنها کد بورسی نیاز است. صندوقهای غیرقابل معامله عموما بر اساس صدور و ابطال هستند.
اکثر سبدگردانها مبالغ کمتر از ۱۰۰ میلیون تومان را نمیپذیرند. سبدگردانها درصدی کار میکنند و ابتدا با متقاضی درمورد میزان درصدی که سهم سبدگردان میشود، توافق میکنند. در این روش هم فرد متوجه نمیشود چه سهمی خرید و فروش شده است.