هزینه
حمل و نقل در کشور سر به فلک کشیده و همین موضوع موجب شده تا صادرکنندگان هزینههای زیادی را برای حمل و نقل کالاها در نظر بگیرند. به طوری که گاها هزینه حمل کالا از مبدا تا مرز، دو برابر هزینه حمل کالا از مرز تا مقصد صادراتی است. این چالش در شرایطی که درآمدهای نفتی کاهش پیدا کرده و صادرات غیرنفتی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار شده است موضوع بسیار مهمی است که حتما باید مورد توجه مسئولان قرار بگیرد.
پیمان پاک در ابتدای اینن گفتگو اظهار داشت: مسئله افزایش نرخ حمل کالا موضوعی است که لاجرم به دلایل متعدد مانند افزایش قیمت لاستیک، بنزین، روغن موتور و... به وجود آمده است. در این میان اقدامی که سازمان توسعه تجارت انجام میدهد کمک به توسعه شبکههای حرفهای لجستیکی از مبدا تا مقصد است؛ بنابراین اگر با رویکردی صادراتی این اتفاق رخ دهد و ما کمک کنیم تا به این مجموعهها توسعه پیدا کنند دچار چالشهایی این چنینی نخواهیم شد.
تعریف ساز و کار برای لجستیک کشور
وی افزود: به عبارتی میتوان گفت که در راستای زنجیره تامین، برای لجستیک نیز ساز و کار تعریف خواهد شد و این نوسانات قیمتی خللی در این زمینه ایجاد نخواهد کرد. از طرفی ما از صادرکنندگانی که سیستم لجستیک دارند نیز حمایت ویژه میکنیم. برخی از مجموعهها جلسات متعددی با ما برگزار کرده اند تا مجوز فعال سازی شبکه حمل و نقل و لجستیک خود را فعال کنند تا آثار افزایش قیمتهای داخلی و بین المللی بر رقابت پذیری آنها تاثیر خاصی نداشته باشد. سازمان توسعه تجارت نیز از این پیشنهاد استقبال کرده و در آیندهای نزدیک این مجوزها برای این شرکتها صادر خواهد شد.
ورود ایران به بازار صادراتی عربستان
وی در ادامه به موضوع مذاکرات ایران و عربستان و احتمال پیدایش بازار صادراتی جدید برای ایران اشاره کرد و گفت: ما فعلا برنامه خاصی برای کسب بازار کشور عربستان نداریم؛ چرا که در بازارهای خوبی مانند قطر، عراق و عمان که کشور دوست ما به شمار میروند نیز ضعیف عمل کرده ایم. اولویت اول ما بر بازارهای در دسترس و همسایه است. اگر ما یک کالا را در کشور عمان تولید کنیم به راحتی و با تعرفه صفر درصد میتوانیم همان محصول را به عربستان صادر کنیم.
رییس سازمان توسعه تجارت در پایان اظهار داشت: اگر برخی از تولیدکنندگان ما در کشورهایی مانند عراق، عمان و ... خطوط تولید خود را راه اندازی کنند، علاوه بر اینکه موجب صادر شدن مواد اولیه از ایران به آن کشورها خواهند شد، تمام محصولات خود را به راحتی به کشورهای عربی صادر خواهند کرد. از سمتی کشورهایی مانند عراق و عمان از آنجا که همواره طی سالهای گذشته جزو کشورهای وارداتی به شمار میروند از این چنین طرحهایی استقبال خواهد کرد؛ بنابراین اولویت اول ما ایجاد خطوط مشترک در این کشورها و استفاده از منافع آن کشورها با کشورهای عربی است.