طبق گزارشی که به تازگی منتشر شده این مخزنها «قلبهای سرد» نامیده میشوند و مرکز هواپیماهای هیدروژنی جدید ZEROe هستند.
در وبلاگ ایرباس درباره این فناوری آمده است: هیدروژن کلید ما برای عرضه هواپیمایی به بازار تا ۲۰۳۵ میلادی است که هیچ گونه گاز گلخانهای منتشر نمیکند. اما برای این منظور باید گاز را در دمای ۲۳۵- درجه سانتیگراد ذخیره کرد. استفاده از این فناوری به معنای توسعه مخازن هیدروژن بسیار سرد با طراحی نوآورانه است. خوشبختانه ما در این زمینه تیمهایی با مهارتهای متناسب در اختیار داریم.
ایرباس در ادامه این پست توضیح میدهد دو فناوری اصلی به هواپیما کمک میکند به طور مستقیم با سوخت هیدروژن پرواز کند که یکی از آنها فعال سازی موتور با احتراق هیدروژن از طریق موتورهای توربین گازی اصلاح شده است. روش دیگر استفاده از سلولهای سوخت هیدروژن برای تولید برق است.
اما یک راه دیگر استفاده از روشی ترکیبی است که هر دو فناوری را با هم در میآمیزد.
در همین راستا ایرباس توضیح داده است:، اما بدون در نظر گرفتن این گزینهها فرایندی مداوم باید اجرا شود. هیدروژن باید بسیار سرد نگهداری و در درمای ۲۳۵- درجه سانتیگراد ذخیره شود. این دما باید در سراسر مدت پرواز به طور یکسان حفظ شود.
به همین دلیل تانکهای ذخیره هیدروژن جدید هواپیما قطعاتی مهم به حساب میآیند. ایرباس برای ساخت این تانکها ۱۵ ماه قبل مراکز «توسعه انتشار گاز گلخانهای صفر» (ZEDC) را در نانت فرانسه وبرمن آلمان ایجاد کرد. مخازن ذخیره در نانت و جعبههای سرد که وظیفه تبدیل هیدروژن مایع به گاز را برعهده دارند در برمن تولید میشوند.
به گفته محققان مرحله بعد بررسی نمونههای اولیه با دقت بسیار بالا و یافتن اشکالات آنها است. محققان دادههایی از مدلهای اولیه جمع آوری میکنند تا مخزن ذخیره ثانویه را بسازند که با هیدروژن پر میشود.
هدف اصلی تیم به حداکثر رساندن فضا، بهبود عملکرد و ساده سازی فرایند تولید است. حدود یک سال دیگر طول میکشد تا نمونه اولیه ثانویه ساخته و آزمایش شود. در نهایت نیز قرار است مخزن سوخت مذکور در ۲۰۲۶ تا ۲۰۲۸ میلادی در یک هواپیما A ۳۸۰ نصب شود.