کشف دو سیاه‌چاله در حال بلعیدن همه چیز

سیاه‌چاله‌ها به اندازه کافی گیج کننده هستند، چرا که منطقه‌ای در فضا هستند که گرانش آن‌ها چنان زیاد است که هیچ چیز، حتی نور نمی‌تواند از آن‌ها فرار کند.

اکنون اخترشناسان چیزی حتی قابل توجه‌تر را کشف کرده‌اند؛ دو سیاه‌چاله که در کنار هم در حال بلعیدن هستند.

این جفت به طور همزمان با فاصله ۷۵۰ سال نوری از هم رشد می‌کنند. آن‌ها نزدیک‌ترین سیاه‌چاله‌ها به یکدیگر هستند که دانشمندان تاکنون مشاهده کرده‌اند و در نهایت با هم ادغام و به یک ابرسیاه‌چاله غول‌پیکر تبدیل می‌شوند.

این دو سیاه‌چاله توسط پژوهشگران با استفاده از تلسکوپ ALMA، قوی‌ترین تلسکوپ برای رصد گاز و غبار مولکولی کشف شدند که در صحرای آتاکاما در آمریکای جنوبی قرار دارد.

هنگامی که ستاره شناسان به دو کهکشان در حال ادغام در صورت فلکی خرچنگ (سرطان) در فاصله ۵۰۰ میلیون سال نوری از زمین نگاه می‌کردند، چیزی را دیدند که انتظارش را نداشتند. آن‌ها دو سیاه‌چاله درخشان را دیدند که به شکلی تهاجمی و پرخاشگرانه گرد و غبار، گاز و سایر موادی را که در اثر ادغام جابجا شده‌اند، می‌بلعند و گویی در یک ضیافت نشسته‌اند.

در حالی که این دو سیاه‌چاله از نظر کیهان شناسی به هم نزدیک هستند، تا چند صد میلیون سال دیگر ادغام نمی‌شوند. در نهایت، آن‌ها شروع به چرخیدن به دور یکدیگر خواهند کرد و مدار آن‌ها با عبور گاز و ستارگان بین آن‌ها فشرده می‌شود.

به گفته پژوهشگران، در نهایت این سیاه‌چاله‌ها شروع به تولید امواج گرانشی بسیار قوی‌تر از هر موج گرانشی که تاکنون شناسایی شده است، خواهند کرد و سپس با یکدیگر برخورد خواهند کرد و یک ابر سیاه‌چاله غول پیکر را تشکیل می‌دهند.

این یافته‌ها همچنین نشان می‌دهد که سیاه‌چاله‌های دوتایی و کهکشان‌های ادغام شده‌ای که آن‌ها را ایجاد می‌کنند، ممکن است در واقع به طور شگفت‌آوری در کیهان رایج باشند.

کارشناسان می‌گویند، استفاده از تلسکوپ ALMA یک «تغییردهنده بازی» است و یافتن دو سیاه‌چاله بسیار نزدیک به هم می‌تواند راه را برای پژوهش‌های بیشتر درباره این پدیده هموار کند.

مایکل کاس، پژوهشگر ارشد این مطالعه از رصدخانه ملی نجوم رادیویی می‌گوید: ALMA از این نظر منحصر به فرد است که می‌تواند از میان ستون‌های بزرگ گاز و غبار ببیند و به وضوح فضایی بسیار بالایی دست یابد تا اشیای بسیار نزدیک به هم را ببیند.

وی افزود: مطالعه ما یکی از نزدیکترین جفت‌های سیاه‌چاله‌ها را در ادغام کهکشان‌ها شناسایی کرده است و، چون می‌دانیم ادغام کهکشان‌ها در جهانِ دوردست بسیار رایج‌تر است، این سیاه‌چاله‌های دوتایی نیز ممکن است بسیار رایج‌تر از آنچه قبلا تصور می‌شد، باشند.