سهل انگاری مسئولان در مناسب سازی شهری برای معلولان/ خانه نشین شدن به دلیل نبود فضای شهری مناسب

تمام فصول خداوند زیبا و دیدنی هستند و همه ما هر فصل منتظر دیدن فصل بعدی هستیم، اما کنار تمام این زیبایی‌ها افرادی هم هستند که دل نگرانی داشته باشند. برخی افراد و خانواده‌ها دغدغه‌مندتر و‌نگران خواهند شد. با آمدن برخی فصول مثل فصل زمستان نگران رفت و آمد، اتفاق‌های ناگواری که ممکن است برای عضو معلول خانواده بیفتد، می‌شوند.

تا زمانی که شهرمان کاملا برای تمام اقشار جامعه به خصوص افراد دارای معلولیت مناسب سازی نشود نمیتوان بدون دغدغه زندگی کرد. زیرا تمام خانواده‌های دارای معلول مدام دل‌نگران تردد و فعالیت اعضای خانواده خود خواهند بود، زیرا دیگر نمی‌توانند به راحتی از منزل خارج شده و روند زندگی خود ادامه دهند.

غلامرضا رضایی فر رئیس دبیرخانه پیگیری و هماهنگی مناسب سازی کشور در گفتگو با باشگاه خبرنگاران جوان گفت: آسیب دیدن چندین معلول طی سال‌های گذشته با رسیدن فصول سرما و مشکلاتش، بر این باور است که رخ دادن چنین حوادثی از رعایت نکردن مناسب سازی در سیستم شهری است.

او در ادامه گفت: در سیستم شهری نباید جوی آب به نحوی طراحی شود که هنگام بارندگی و پر شدن آن، برای رهگذران مشخص نباشد، زیرا ممکن است افراد و بخصوص کودکان در جوی آب افتاده و صدمات جدی ببینند.

رئیس دبیرخانه پیگیری و هماهنگی مناسب سازی کشور بیان کرد: نباید محدوده جوی آب به حال خود رها شده و یا پل غیراستانداردی روی آن باشد، زیرا ممکن است نه فقط به معلولان بلکه به سایر رهگذران از جمله کودکان نیز آسیب بزند.

رضایی فر تصریح کرد: بسیاری از این معلولیت‌ها و آسیب‌ها به خاطر مناسب سازی نشدن فضای شهری است و افراد بسیاری به خاطر همین اتفاقات ساده چند ماه خانه نشین شدند.

مناسب سازی یک امر ضروری اجتماعی است

رئیس دبیرخانه پیگیری و هماهنگی مناسب سازی کشور گفت: سال ۱۴۳۰ خورشیدی یک سوم جامعه سالمند می‌شوند. همه می‌دانیم که جامعه به سمت سالمندی پیش می‌رود و در بسیاری از جنبه‌ها باید زیرساخت‌ها آماده شود. سالمندان فعلی که متعلق به نسل گذشته هستند، چند فرزند دارند که به نوبت از آنان حمایت می‌کنند، اما اکنون که جامعه تک فرزندی شده است، ۲۰ سال دیگر آیا یک فرزند به تنهایی می‌تواند والدین خود را حمایت کند.

او در ادامه بیان کرد: مسائل اجتماعی سالمندی، مسائل چندبعدی است که باید به آن پرداخت؛ یکی از ابعاد آن مناسب سازی و دسترس پذیری فضای شهری است. مناسب سازی یک ضرورت اجتماعی است و نباید آن را متعلق به یک قشر خاص دانست.

رضایی فر تصریح کرد: متاسفانه بسیاری از افراد تا در موقعیت آسیب قرار نگیرند یا یکی از اطرافیان آن‌ها دچار آسیب نشود، درک صحیحی از وضعیت تردد معلولان در شهر و اماکن عمومی پیدا نمی‌کنند؛ مناسب سازی به فرهنگسازی نیاز دارد که آن هم با اجرای چند برنامه به وجود نمی‌آید.