پیامک‌های تسلیت ویژه محرم ۱۴۰۱

آنان که به گوش دل شنیدند تو را

رفتند و به پای دل رسیدند تو را

آن کوردلان که بر دلت تیر زدند

دیدند تو را، ولی ندیدند تو را

یا حسین

در بند کسی باش که در بند حسین است
در معرکه از سنگ دلان حُرّ بتراشد
این ویژگی چشم هنرمند حسین است
شیرین‌تر از این شور ندیدیم همه عمر
شوری که خدا در دلم افکنده حسین است

بیایید در ماه محرم اگر زنجیر میزنیم
قبل از آن زنجیر غفلت از پای خود باز کرده باشیم
اگر که سینه میزنیم
قبل از آن سینه دردمندی را از غم و آه پاک کرده باشیم
خوب است اگر اشکی میریزیم
قبل از آن اشک از چهره ی مظلومی پاک کرده باشیم

اى که دل ها همه از داغ غمت غمگین است / وى که از خون تو صحراى بلا رنگین است 
نرود یاد لب تشنه ات از خاطره ها / هر که را مى نگرم از غم تو غمگین است . .

فدای چشم مستت یا ابالفضل
نگاه می‌پرستت یا ابالفضل
بده یک جرعه‌ی ناب از می‌عشق
به قربان دو دستت یا ابالفضل

هفتاد و دو سینه سرخ هجرت کردند
با سَروَرِ آفتاب بیعت کردند
رفتند و به دریای ابد پیوستند.
چون رود، به اصلِ خویش رجعت کردند

نام علمدار سپه آید به گوشم انگار من عمری به او حلقه به گوشم
جانم بلرزد هر می‌گوید «ابوالفضل» سرّی ست خود بنهاده در اعماق گوشم
ایام سوگواری تسلیت باد

یا حسین:
سرخی شهادت تو ناپیدا بود
عشق تو امام کربلا زیبا بود
تنها سبب زندگی دین قطعاً
پیغام نماز ظهر عاشورا بود

تقدیر در شمشیر پیمان های عاشورا ست
هنگامه ای از خون، بیابان های عاشورا ست
تفسیر چرخش های سر، بر سجده گاه عشق
رقص نماز ظهر چوگان های عاشورا ست

خبر پیچید سقا بهم پیچید
کنار خیمه ها آقا بهم پیچید
قمر افتاد، پشت سرش آفتاب افتاد
همین جا بود عاشورا بهم پیچید

آبی نبود اگر که تو دریا نمی‌شدی
مشکی نبود اگر که تو سقّا نمی‌شدی
حالا که مثل نور شدی و قمر شدی‌ای کاش هیچ وقت تو پیدا نمی‌شدی

ایمان و وفا سایه‌ی بالای تو بود
ایثار علی (ع) نقش به سیمای تو بود
گر لب نزدی به اب دریا عباس (ع)
دریای ادب میان لب‌های تو بود

درس عاشورا درس زندگیست
درس خوبی وفلاحت، بندگیست
اگر چه اندک است طول وقوعش
هزاران درس داد آن با طلوعش

در کلاس عاشقی عباس غوغا می‌کند در دل هر عاشقی عباس مأوا می‌کند
هر کسی خواهد رود در مکتب عشق حسین ثبت نامش را فقط عباس امضاء می‌کند

بین اذکار حسین عشق منی را عشق است
اینکه غیر ازتو نگویم سخنی را عشق است
عشق با نام حسین است
که معنا دارد

با خنده پای اهل جفا می‌خورد زمین
ساقی میان علقمه تا می‌خورد زمین
کارش تمام می‌شود آن کس که عاقبت
سرلشگرش کنار لوا می‌خورد زمین