تهدید گسترش بیابان؛ متوجه 110 کشور

پول‌نیوز - مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها، مراتع وآبخیزداری کشور گفت: بیابان‌زایی، تغییر اقلیم و کاهش آب شیرین سه چالش مهم کشورهاست و گسترش بیابان110 کشور را با یک و نیم میلیارد نفر جمعیت تهدید می کند.

به گزارش ایرنا، عباس کارگر ر مراسم آغاز پروژه بین المللی تعمیم ترسیب کربن در منطقه امامزاده عبدالله (ع) قم افزود: پروژه تعمیم ترسیب کربن در دولت یازدهم نیز مورد توجه است و سعی داریم عرصه اجرای این پروژه را در کشور گسترش دهیم.

وی با اشاره به بازدید بیش از 300 گروه داخلی و خارجی از طرح تعمیم ترسیب کربن کشور بیان داشت: 12 سال است که کارشناسان داخلی و خارجی در زمینه اجرای این طرح کار می کنند و توسعه اجتماعی و پیشرفت اقتصادی مناطق تحت اجرا برای همه قابل لمس است.

وی اظهارداشت: با اجرای پروژه تعمیم ترسیب کربن، مشاغل درآمد زا ایجاد می شود و هر دولتی به دنبال ایجاد اشتغال برای جلوگیری از تخریب منابع طبیعی است و مدیریت جامع منابع طبیعی نیازمند راهکارهای مشارکتی حضور مردم است.

کارگر افزود: در بیابان زدایی با وجود بارندگی بسیار کمی که در کشور است از بسیاری از کشورهای منطقه جلوتر هستیم و پروژه احیای جنگل های مخروبه در سطح 460 هزار هکتار در کشور در حال اجراست.

وی ادامه داد: بیابان زدایی بهترین راهکار برای مبارزه با پدیده گرد و غبار و پروژه تعمیم ترسیب کربن یک پروژه راهبردی در این زمینه است.

مدیرکل دفتر امور بیابان سازمان جنگل ها، مراتع وآبخیز داری گفت: امروز طرح تعمیم یافته و اجرای پروژه تعمیم ترسیب کربن همان چیزی است که مورد تاکید رهبر معظم انقلاب است.

پروژه بین المللی تعمیم ترسیب کربن به منظور مدیریت مشارکتی منابع طبیعی و توسعه پایدار روستایی با همکاری دفتر عمران سازمان ملل متحد در ایران در وسعت 36 هزار هکتار در منطقه امامزاده عبدالله(ع) قم اجرا می شود.

گازهای گلخانه ای کربن موجود درآسمان اکنون یک معضل زیست محیطی و یکی از راههای جذب آن گیاهان و ریشه است و از این رو پروژه تعمیم ترسیب کربن بر افزایش سرانه فضای سبز و گیاه با همکاری های مردمی استوار است.

ترسیب کربن به روند ذخیره کربن موجود در هوا در خاک و گیاهان گفته می شود، این روند با ذخیره کربن از هوا باعث می شود که از میزان کربن که گازی گلخانه ای است کاسته شده و به بهبود کیفیت هوا کمک می کند.

ترسیب کربن به معنای رسوب دادن و تخلیه کربن موجود در جو (آتمسفر) است و به عبارت دیگر، به جذب دی اکسید کربن اضافی جو توسط اندام های هوایی و زیرزمینی گیاهان، بقایای گیاهی و جلبک ها برای کاهش آثار سوء پدیده گرم شدن زمین اطلاق می شود.