"ادبیات توسعه محور" ؛ تنها راه نجات کشور

 پول نیوز؛ دکتر زهرا نظری مهر *-  منابع زیرزمینی، جمعیت، ذخایر ارزی،بمب هسته ای، دایره روابط بین المللی و اتکاء به قدرت های بزرگ؛ هیچ کدام از این ها نمی توانند الزاماً پیشران یک کشور در مسیر توسعه باشند بلکه موتور محرک توسعه، نهادینه شدن ادبیات توسعه محور در یک کشور است.

بیشتر توضیح می دهم: یک کشور در حال جنگ را تصور کنید؛ قاعدتاً در این کشور، همه توانمندی ها و دغدغه ها معطوف به جنگ است؛ هر کاری که می کنند مراقب هستند که آن کار نه تنها آسیبی به توان دفاعی کشور وارد نکند بلکه در مسیر اقتداربخشی به نیروهای دفاعی کشور باشد.

در چنین کشوری، از مدیران ارشد گرفته تا مردم عادی، همه و همه، درگیر ادبیات جنگ هستند. نمونه بارزش 8 سال دفاع مقدس در ایران بود که از رهبر کشور تا زنی سالخورده که دورافتاده ترین نقطه کشور، برای رزمندگان ایرانی، جوراب می بافت، همه و همه درگیر مقوله دفاع بودند.

توسعه نیز همین گونه است. تا در کشوری توسعه به دغدغه و هدفی عمومی تبدیل و همه کارهای کشور با شاقول توسعه سنجیده نشود، ادبیات توسعه محور شکل نمی گیرد و توسعه رخ نمی دهد.

حال به جامعه امروزمان نگاه می کنیم و این سوال را مطرح می کنیم: آیا ما در مسیر توسعه هستیم؟

برای پاسخ به این پرسش، باید این موضوع را بررسی کرد که آیا "ادبیات توسعه محور" در کشور ما حاکم است؟

آیا مسوولان کشور درگیر شعار زدگی هستند یا هر گاه سخن می گویند، یکی از ابواب توسعه را موضوع گفتار خود قرار می دهند و درباره آن گزارش کار می دهند؟

آیا رسانه های کشور در حال دعواهای سیاسی و مچ گیری اند یا مسیر توسعه را رصد می کنند و مراقب هستند تا کشور از توسعه گرایی منحرف نشود؟

آیا فعالان اقتصادی، در تولید و تجارت حرفه ای و ملی عمل می کنند و در مسیر یک رقابت سالم قرار دارند یا از یک طرف با انواع تضییقات و محدودیت ها مواجه اند و از طرف دیگر، مدام با کاستن از کیفیت، می کوشند بر سود خود بیفزایند؟

آیا مردم با هدف توسعه کشور فعالیت می کنند یا صرفاً دغدغه نان شب دارند و اگر هم وقتی برای تبادل نظر در خانه و محل کار و شبکه های اجتماعی بیایند، یکسری مطالب و عکس های زرد و بی ارزش را به اشتراک می گذارند؟

پاسخ به این سوالات می تواند آینده ایران از منظر توسعه را مشخص کند.

*مدیر مسوول پول نیوز