پول نیوز - چند سالی است که فضای کشور به سمت و سوی فعالیت های استارتآپی در حال حرکت است و همچنین به صاحبان ایده فضای بیشتری برای فعالیت داده می شود. از این رو تلاش کردیم در طی گفتگویی با ایمان جلیلی، مدیر ارتباطات شبکه نوآفرینی پلنت، اولین مرکز نوآوری صنعت بیمه؛ نگاه نویی به چگونگی راه اندازی یک استارتآپ داشته باشیم:
آقای جلیلی؛ راه اندازی یک استارتآپ نیاز به چه پیش زمینه هایی دارد؟
اولین، آخرین و مهم ترین پیش نیاز اساسی آن، تیم خوب است. مسئله ای که خیلی از سرمایه گذاران نیز با آن رو به رو هستند، نیز همین است که بتوانند یک تیم خوب داشته باشند که در راه کارآفرینی موفق عمل کنند.
اولین مرحله ای که صاحبان ایده باید به سراغ آن بروند تا یک استارتآپ را راه اندازی کنند، چیست؟
کسانی که فکر راه اندازی یک استارتآپ را می پرورانند در ابتدای کار معمولاً بسیار پرانرژی و پرامید هستند و فکر می کنند ایده ای که در ذهن دارند، هرگز اجرایی نشده است. در صورتی که اولین نکته ای که برای راه اندازی یک استارتآپ باید در نظر گرفت، بررسی نمونه های فعال در حوزه ی مورد نظر در ایران و جهان و سپس بررسی پشت پرده ی موفقیت ها و شکست های آن ها است. صاحبان ایده بهتر است ریسک ها را بشناسند و بدانند کسانی که شکست خورده اند به چه دلیل بوده است و کسانی که موفق شده اند از چه راهی و تجربیاتی گذر کرده اند.
همچنین یکی از اصلی ترین کار های که فرد صاحب ایده باید انجام دهد این است که با کسانی که در این زمینه تجربه دارند، مشورت کنند. شنیدن سرنوشت و تجربه ی کسانی که یکبار این راه را رفتهاند و صاحب کسب و کار بودهاند و شکست خوردهاند به شدت برای کسانی که تازه قصد دارند در این راه قدم بگذارند می تواند مفید باشد.
راه اندازی یک استارتاپ چه ریسک هایی دارد؟
اصلی ترین ریسک آن، فاصله گرفتن از فضای زندگی روزمره اقتصادی است. به این معنی که فعالان برای یک دوره ی نامعلومی، منبع درآمد ثابتشان را از دست خواهند داد و ریسک فعالیت در فضایی را می پذیرند که اگر به موفقیت برسند، به سختی از آن می توانند کسب درآمد کنند. بنابراین، ریسک اصلی آن فاصله گرفتن از امنیت اقتصادی است.
ریسک دیگرش که نمی توان آن چشم پوشی کرد، ریسک شکست است. از هر 10 استارتآپ، با شکست مواجه می شوند. کسی که قصد فعالیت در این فضا را دارد باید بپذیرد که ممکن است پس از گذشت سه تا چهار سال فعالیت، با شکست مواجه شود که این خود به تنهایی ریسک بزرگی است که برای شروع فعالیت باید بتوان آن را پذیرفت.
در آخر یکی دیگر از مهم ترین ریسک های راه اندازی را می توان ریسک قدم گذاشتن به یک فضای ناشناخته دانست زیرا هنوز هم فضای استارتآپی در ایران نو و ناآشنا است و تجربه ی زیادی با خود به همراه ندارد. تعامل با هم تیمی های و سرمایه گذار ها و مدیریت کردن آن ها و ورود به حوزه هایی که برای کارآفرین ها ناشناخته است مثل مالیات، بیمه و غیره می تواند تعهداتی ایحاد کند که در نهایت ریسک آور خواهد بود.
چطور میتوان ریسک فعالیت در این فضا را کم کرد؟
مشورت با افراد خبره در این حوزه، پیدا کردن سرمایه گذارانی که این فضا را درک می کنند و بر پای سرمایه گذاری جسورانه ی خود می ایستند، داشتن هم تیمی هایی که به پیشبرد کار کمک می کنند و حضور افرادی که چندین قابلیت را با هم دارند و می توانند چند کار را باهم انجام دهند به خصوص افرادی که در حوزه ی فروش، مارکتینگ هستند و پیدا کردن بازار های جدید، یاری رسان هستند و به طور کلی همانطور که پیش از این اشاره شد، داشتن یک تیم بالغ می تواند ریسک فعالیت را به طرز قابل توجهی کاهش دهد. در عین حال مشورت کردن با افراد مجرب، ریسک فعالیت را می کاهد ولی در عین حال هیچ چیز نمی تواند تضمین کننده ی موفقیت حتمی یک استارتآپ باشد.
صنعت بیمه چگونه می تواند با فضای استارتآپ مرتبط شود؟
صنعت بیمه برای فضای نوآوری، به شدت فضای دست نخورده ای است و این یک حسن بسیار بزرگ است. در این حوزه اگر بتوانید مسئله را به درستی تشخیص دهید، شانس موفقیتتان نسبت به سایر حوزه ها بالاست ولی همانقدر هم می تواند با ریسک همراه باشد زیرا این صنعت، بسیار پیچیده است و اگر کسی از قوانین و پشت پرده های بیمه و پروتکل های آن با خبر نباشد، دردسر های زیادی را از سر خواهد گذراند. در ضمن، صنعت بیمه یک صنعت سنتی است که پیش از این همواره مدیران سنتی داشته است و وارد کردن مفهوم نوآوری به آن نیز بسیار سخت است بنابراین حتما در بدنه ی استارتآپ های بیمه ای احتیاج به افراد خبره در صنعت بیمه است وگرنه به دلیل بی اطلاعی از قوانین، نمی توانند زیاد رشد کنند.
صنعت بیمه چه اقداماتی برای تسهیل فضای فعالیت استارتآپ ها می تواند انجام دهد؟
صنعت بیمه می تواند به استارتآپ ها، یکسری دسترسی هایی ارائه دهد تا هم سرعت رشد آن ها و هم ریسک پیدا کردن سرمایه گذار را کم کند و استارتآپ ها می توانند با گرفتن امکاناتی که در حال حاضر در انحصار بیمه ها است، بخشی از ریسک های خود را پوشش دهند که البته این چشم انداز بلندمدت همکاری این صنعت با حوزه ی نوآوری است. اما گره ای که صنعت بیمه از وضعیت امروز استارتآپ های می تواند بگشاید، همان خبرگی و اشتراک تجربه است که با اجازه ی دسترسی یافتن استارتآپ ها به مدیران با سابقه ای که مسئله ها را می شناسند و به دنبال راه حل های نوآورانه می گردند، ریسک یا هزینه ای که استارتآپ ها باید پرداخت می تواند بسیار پایین بیاید و همچنین برای جذب سرمایه گذار هم بسیار تاثیرگذار خواهد بود. همچنین در حال حاضر بسیاری از بیمه ها مستعد خرید کسب و کارشان هستند و از این رو اگر ایده ی مناسبی برای استارتآپ بیمه ای وجود داشته باشد، خود بیمه ها نیز در نقش سرمایه گذار می توانند حضور یابند.
نوآوری چگونه تداوم می یابد؟
تمایز یک فرد نوآور با دیگری آن است که او از زاویه ی تازه ای به یک مسئله ی واحد نگاه کرده است. در شبکه سازی یا معاشرت که در واقع ابزار نوآوری است، افرادی که نگاه نوآورانه دارند کنار یکدیگر قرار می گیرند و از این طریق می توانند همواره نوآورانه عمل و مسائل پیچیده را از راه همفکری حل کنند.