به گزارش خبرنگار پول نیوز، اگر این روزها از هر کسی سوال کنیم که دردناکترین و غیر انسانیترین جنبه تحریمها را برایمان بازگو کنند، احتمالا «
تحریم دارویی» از جمله گزینههای صدرنشین خواهد بود. تحریمی که میشود، در زمره بدترین جنایتهای بشری قرارش داد و انزجار جهانیان را متوجه رفتار اعمال کنندگانش کرد.
از آنجایی که تحریم ها دسترسی بیماران خاص به دارو را با مشکل مواجه کرده است خبرها هر روز حکایت از ممنوع بودن هرگونه انتقال دارو از جمله داروی بیماران خاص به ایران را دارد، مسئله ای که یادآور موضوع تلخ مرگ تعدادی از بیماران پروانه ای در نتیجه همین تحریم هاست.
شرکتهای دارویی به دلیل تحریم و قطع سیستم بانکی از طریق آمریکا نمیتوانند هیچ دارویی به کشور ایران صادر کنند. این درحالی است که رئیس جمهور و وزیر خارجه آمریکا در گزافه گویی های روزانه شان درباره ایران، مدعی هستند که کنار مردم ایران ایستاده اند.
بخش عمده ای از داروهای اساسی مورد نیاز در داخل کشور تولید می شود، اما برخی از داروها مانند داروی بیماران پروانه ای به واردات وابسته است. در صورتی که آمریکاییها اعلام کردند تمام راهها برای ارسال اقلام دارویی، تجهیزات پزشکی و ملزومات مورد نیاز باز است، اما متأسفانه این فقط یک شعار است. آنها ادعا میکنند اقلام دارویی جزو تحریم نیست، ولی عملاً راه را بستهاند و
کانال سوئیس را هم که باز کردند منابعش محدود است.
تحریم موضوع جدیدی نیست و به خصوص در زمینه دارو ایران را با مشکلات جدی مواجه کرده اما ادعاهای مسئولان حوزه بهداشت و درمان کشور، مردم را با این سوال مواجه کرده که چه کسی راست می گوید؟
ماجرا خیلی قدیمی است اما این دمل دوباره از زمانی سر باز کرد که سعید نمکی، وزیر بهداشت، درمان و آموزش پزشکی کشورمان چند ماه گذشته در جمع اهالی لامرد گفت: کمبود دارو به یکسوم سال ۹۷ کاهش یافته و شرکتهای دارویی ۹۷ درصد نیاز داخل را تامین میکنند و به ۵۰ کشور صادرات دارند.
تحریم بیماران ایرانی توسط خودی!
حال اگر به این گفته ها دقت کنیم باید بگوییم مگر امکان دارد نیاز کشور به واردات دارو محدود به ۳ درصد باشد و بعد این همه درباره کمبود دارو گفت و شنید و از آن فراتر، این همه بر تحریمها در این حوزه و ظالمانه بودنش تاکید کرد؟ جدای این، چگونه ممکن است دستمان در
صادرات دارو اینقدر باز باشد که با کسر بزرگی از کشورهای کره خاکی در این حوزه تبادل داشته باشیم، اما در واردات به مانع و سد تحریمها بخوریم؟
این سوالاتی است که ذهن بسیاری از مردم را به خود مشغول کرده و گاه موجب شده ادعای غربیها در این خصوص باور پذیر به نظر برسد.
برای پاسخ به این سوالات می توان یک رمزگشایی ساده کرد. از طرفی برایان هوک، نماینده ویژه امور ایران در وزارت خارجه آمریکا مدعی شده بود: ایران بودجه دارو را جای دیگر هزینه میکند. به ادعاهای سعید نمکی در بحبوبه رمزگشایی اش از رانت خواری و وجود امضاهای طلایی در زیرمجموعه اش یعنی سازمان غذا و دارو دقت کنید: افرادی در این وزارتخانه با ارز دولتی که برای واردات دارو و لوازم پزشکی اختصاص دارد، اقلام دیگری از جمله کابل برق وارد کردهاند... از جمله وارداتی که با ارز دولتی مربوط به دارو انجام شده، واردات داروهای تاریخ مصرف گذشته است...
ارز دارو خرج کالاهای عجیب و غریب می شود
اینکه چطور می شود ارزی که برای این نیاز ضروری کشور باید استفاده شود به کالاهای عجیب و غریبی اختصاص می یابد که در باور نمیگنجد، باید از متولیان امر پرسید که آیا در هنگام ورود این کالاها در خواب ناز به سر می برند و یا خود را به خواب زده اند؟
هربار تصمیمات تازه ای برای
واردات ابلاغ میشود در آخرین ابلاغیه، سیاستگذار با هدف ایجاد گشایش برای ورود کالاهای گروه چهارم که تحت عنوان لیست ممنوعه وارداتی شناخته میشوند، شرایط جدیدی را مشخص کرده است و لیستی را ارائه دادند گرچه علت چیست که این لیست هر روز آب می رود خدا میداند!
اما ماجرای کالاهای ممنوعه از چه زمانی آغاز شد؟ از اواخر خرداد ۹۷ بود که وزارت صنعت، معدن و تجارت با تهیه فهرستی مشتمل بر ۱۳۳۹ قلم کالا (که در حالحاضر به ۱۵۳۰قلم کالا افزایش یافته)، ممنوعههای وارداتی به کشور را اعلام کرد. سیاستگذاران در آن مقطع اعلام کردند که این ممنوعیتها شامل کالاهای لوکس و غیرضروری است که نمونههای آنها در داخل تولید میشود.
بهدنبال تغییر سیاستهای ارزی و راهاندازی و تعمیق بازار دوم ارز از اواسط مرداد ماه ۹۷، گروههای کالایی چهارگانه دستخوش تغییر و تحولاتی شدند. در صورتبندی جدید، کالاهای وارداتی به دو گروه کالایی شامل «اقلام اساسی و ضروری» و«اقلام غیرضروری» با عنوان گروه اول و دوم بازتعریف شدند و گروه سوم کالایی عملا حذف شد.
این تقسیمبندی جدید درحالی اتفاق افتاد که
گروه ممنوعهها همچنان با نام گروه «چهارم کالایی» در جای خود باقی ماند و عنوان آن به گروه سوم تغییر نکرد؛ موضوعی که در فهرست تعرفههای جدید منتشر شده از سوی وزارت صمت نیز قابل مشاهده بود.
بررسی ۵۵۰ ردیف تعرفه مذکور، نشان میدهد که کلیه کالاها در سه دسته گروه اول، دوم و چهارم جانمایی شدهاند، درحالی که بهنظر میرسد گروه چهارم عملا معنای خود را از دست داده و ممنوعههای وارداتی در این چارچوب جدید باید با نام گروه سوم کالایی شناخته شوند.
در نهایت سیاستگذار در اوایل دی ماه سال گذشته واردات
گروه چهارم کالایی را به شکل مشروط به مناطق آزاد و ویژه اقتصادی مجاز اعلام کرد. براساس این سیاست که جزئیاتش توسط گمرک منتشر شد، انتقال کالاهای ممنوعه با لحاظ کردن دو شرط، به شکل مشروط امکانپذیر شد. در واقع رصد و بررسی برخی از بخشنامهها و دستورات متولیان تجاری و گمرکی از اواخر سال گذشته، حاکی از تغییر مسیر قبلی با سرعتی آهسته به سمت رفع ممنوعیتها و نزدیک شدن به دوره پیش از اعلام فهرست ممنوعهها بود که اکنون با بخشنامه جدید مدیرکل دفتر مقررات صادرات و واردات وزارت صمت به سمت تکمیل شدن گام برداشته است.
حال با تمام این تفاسیر در موضوع تحریمهای خصمانه دارویی و تجهیزات پزشکی توسط آمریکاییها نباید از شعارهای بشردوستانه کشورهای اروپایی نیز چشمپوشی کرد آنچه که امروز شاهد هستیم، وعدههای طرفهای اروپایی است که باوجود گذشت بیش از یک سال، هنوز به آنها عمل نشده است. به طوری که این بی عملی آنها و ادامه تحریم های دارویی آمریکا علیه ما مرگ بسیاری بیمار مبتلا به ای بی نیازمند به اقلام پزشکی را به دنبال داشته است.