سند ملی موسیقی؛ گامی برای محکم‌تر شدن ستون‌های موسیقی در کشور

رضا مهدوی، کارشناس موسیقی، پژوهشگر و منتقد، در رادیو فرهنگ درمورد تصویب سند ملی موسیقی گفت: سند دار بودن هر چیزی مطرح است. یعنی وقتی شما ملکی را به صورت سند منگوله دار در اختیار دارید خیالتان راحت است که آن ملک برای شماست و کسی نمی‌تواند به آن دست اندازی کند و صاحب آن هستید و می‌دانید چگونه آن را توسعه دهید و هر روز شکیل ترش کنید. بنابراین، موسیقی هم، هنری است که سابقه چند هزارساله‌ای در کشور دارد و ایران فرهنگی آن زمان، موسیقی خود را به خیلی از کشور‌ها گسترش داده است و امروز، دیگر صاحب آن نیست.

این کارشناس موسیقی با اشاره به ضرورت سند ملی موسیقی تصریح کرد: در حقیقت، مدت زیادی از گذشته تاکنون، برای سند دار کردن این نوع هنر‌ها به ویژه موسیقی فکر نشده بود. این در حالی است که موسیقی شرایط نادر و خاصی در کشور ما دارد و به همین خاطر، می‌طلبید که به شکل اساسی به موسیقی فکر شود و بزرگان قوم، این میراث معنوی کشور را با توجه به قومیت‌های مختلف در ایران ساماندهی کنند چراکه در هیچ کجای دنیا چنین ویژگی و تنوعی وجود ندارد و حقیقتاً منحصر است. از اینرو، این موضوع نیازمند بود که روی کاغذ بیاید و ضمانت اجرایی داشته باشد و در عمل بتواند ثابت کند که موسیقیدانان در حفظ و سلامت می‌توانند از موسیقی کشور خود صیانت کنند و آن را به فرا مرز‌ها توسعه دهند و در زبان پارسی، این موسیقی می‌تواند در نوع کلام ها، شعرها، ترانه ها، آهنگسازی‌ها موثر واقع شود. زیرا موسیقی با گسترش کمّی و کیفی از نظر دانشگاهی و آموزش‌های آکادمیک در دوران بعد از انقلاب و پژوهش‌های صورت گرفته روبرو بوده است و در همین راستا، تألیفات و ترجمه‌هایی داریم که همه این‌ها نیازمند تصویب سریع سند ملی موسیقی بوده اند تا بنیان‌های اصیل موسیقی کشور را محکم‌تر کنند و ستون گذاری‌ها به گونه‌ای باشند که افق به آینده به سمتی برود تا بتوانیم جایگاه واقعی موسیقی ایران را به جهان نشان دهیم.

مهدوی مطرح کرد: با کمال تأسف، خیلی از فرنگی‌ها چه در شرق و چه در غرب، موسیقی ایران را شعبه‌ای از موسیقی عرب و ترک می‌دانند و این موضوع باید اصلاح شود و امیدوار هستیم سند ملی موسیقی کشور به حدی راهگشا باشد که موسیقی ما از طریق دولت، آهنگسازان، موسیقیدانان و خواننده‌ها و اهالی فن آن به دیگر کشور‌ها فرستاده شود و در جشنواره‌های بین المللی موسیقی حضور موثری داشته باشد و در ایران هم، جشنواره بین المللی موسیقی به قدری قدرتمند باشد که همه متقاضی حضور در آن باشند.

این کارشناس موسیقی افزود: همه موارد ذکر شده مُبیّن این است که نگاه حاکمیتی از بالادستی به موسیقی از روی درستی و شناخت عمیق است، ولی یک امّایی دارد و آن هم این است که چنین آئین نامه ای، بعد‌ها در کارگروه‌ها چگونه عملیاتی می‌شود؟ زیرا ما قانون خوب داریم، اما وقتی اجرای خوب نداشته باشیم این قانون می‌تواند خدشه دار شود.