چند بار پروانه ساخت فیلم گرفتم ولی موفق به ساخت نشدم

حمید ابراهیمی، بازیگر و فیلمنامه‌نویس در برنامه «به افق فلسطین» شبکه افق در پاسخ به این سوال که جامعه هنری کشور بخصوص هنرمندان عرصه نمایش آنقدر به موضوع مقاومت پرداختند؟ گفت: خیر. چون مشکلات فراوانی در این حوزه وجود دارد. من چندباری پروانه ساخت فیلم گرفتم، ولی موفق به ساخت نشدم؛ البته کار برای صداوسیما ساختم و پخش هم شده است.

ابراهیمی ادامه داد: سال گذشته فیلمی درباره پیاده‌روی اربعین نوشتم. وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی فیلمم را به بنیاد فارابی فرستاد، تا از آن حمایت شود؛ نه‌تن‌ها از فیلمم حمایت نشد، بلکه جواب هم به من ندادند و نگفتند که مثلاً این فیلم ضعیف است.

این بازیگر با گلایه‌مندی از پرداخت بودجه‌های میلیاردی به افراد خاص تصریح کرد: انگار فقط بعضی‌ها حق کار کردن دارند. در تئاتر هم همینطور است. دو سال گذشته که درباره مدافعان حرم اثر تولید کردم، از جیب خودم ۲۵ میلیون تومان به بچه‌ها پول دادم و فقط این مبلغ صرف کرایه ماشین‌شان شد. یعنی کسی از اثرم حمایت نکرد. در حالی که بعضی‌ها کار می‌کنند و بودجه‌های میلیاردی می‌گیرند.

وی با بیان اینکه ما اگر یکجا ناخودآگاه جواب یک تهیه‌کننده را ندهیم و سلام و علیک نکنیم، بلافاصله حذف می‌شویم، تصریح کرد: انگار ما نظر مخالف خودمان را بر نمی‌تابیم. من الان ۵۵ سالم است. حداقل ۴۰ سال در عرصه نمایش، تئاتر و جشنواره‌های مذهبی بودم، ولی حمایت نشدم. بعد پسرم به من می‌گوید چرا درباره جنگ می‌نویسی، که می‌دانی پولت را نمی‌دهند؟ من به پسرم می‌گویم این نوشتن از روی عشق است. بگذار پول ندهند، من بخاطر عشقم می‌نویسم. یکسری مسائل پشت جنگ اتفاق افتاده، که اصل زندگی است. شاید الان این اتفاق در جامعه ما نیست، ولی من موظفم اتفاقات پشت جنگ را یادآوری کنم. پولم را نمی‌دهند، اشکالی ندارد. من کار خودم را می‌کنم.

ابراهیمی در پاسخ به این سوال که باز هم «دیدن این فیلم جرم است» را بازی می‌کنید؟ گفت: صد درصد بازی می‌کنم. بنظر هر فیلم چالش برانگیز خوب است. بخاطر همین بیشتر نقش‌هایم در سینما و تلویزیون منفی بوده است.

این بازیگر با بیان اینکه جوانان امروز اهل دنیای مجازی‌اند و متاسفانه اهل کتاب و کتابخوانی نیستند، افزود: دنیای مجازی توانسته همه را ببلعد. متاسفانه جوانان ما را هم بلعیده است! بعضی از معضلات جامعه بخاطر همه‌گیر شدن فضای مجازی است. آگاهی‌های دنیای مجازی در سطح است و عمقی نیست. جوانان نمی‌روند درباره مسائل تحقیق کنند.

وی در پاسخ به این سوال که امید به نسل بعدی هنرمندان هست؟ گفت: بله، من از بچه‌های سیستان و بلوچستان کار دیدم، که در سطح جهانی بود. اگر کمی کارشان را تقویت کنند، قابلیت اجرا در فرانسه را دارد و همه از دیدن آن کیف می‌کنند؛ آنقدر که قصه بومی زیبا و دقیق کار شده بود.