تحقق نرخ بیکاری تک‌رقمی در یک استان دیگر

پول‌نیوز - نتایج آمارگیری انجام شده در نخستین فصل امسال در زمینه وضعیت اشتغال نشان داد: نرخ بیکاری 12 استان کشور در بهار 95 تک رقمی است و این درحالی روی داد که در بهار پارسال 11 استان کشور نرخ بیکاری تک رقمی داشتند.

بر اساس گزارش چکیده نتایج طرح آمارگیری نیروی کار بهار 1395 که از سوی مرکز آمار ایران انتشار یافته، استان کرمانشاه با 19.2درصد بیشترین و آذربایجان شرقی با 6.3 درصد کمترین نرخ بیکاری را در میان استان های کشور به خود اختصاص داده اند.

نرخ بیکاری استان کرمانشاه در بهار 94 به میزان 13.7 درصد و استان آذربایجان شرقی 7.7 درصد ثبت شده بود.

میانگین نرخ بیکاری کشور در بهار امسال 12.2درصد بود که 14استان کمتر و 17 استان بیشتر از میانگین کشوری نرخ بیکاری داشتند.

تعداد شاغالان کشور در فاصله فصل بهار 94 تا 95 بالغ بر 742 هزار و 882 نفر اضافه شده و نرخ مشارکت اقتصادی از 38 به 39.5درصد رسیده است.

نشانه های مزبور حاکی از بهبود وضعیت بازار کار کشور است، اما بازار کار کشور با ورودی های جدید نیز روبرو شده و این روند بیکاری در استان های کشور تفاوت دارد و از 19.2تا 6.3درصد در نوسان است.

نرخ بیکاری در ایران در بهار 95 نسبت به بهار 94 افزایش یافته، اما تردیدی نیست همانگونه که علی طیب نیا وزیر امور اقتصاد و دارایی سه سال پیش،پیش بینی کرده بود متقاضیان ورود به بازار کار که به طور عام فارغ التحصیلان دانشگاهی و زنان جویای کار هستند،نرخ بیکاری را افزایش داده اند.

استان های چهار محال بختیاری، کهگیلویه و بویراحمد به ترتیب با 17.8 درصد و 16.4 درصد در جایگاه های دوم و سوم از نظر نرخ بیکاری قرار دارند.

کارشناسان و پژوهشگران براین باورند که بیکاری در ایران را در گروههای سنی زنان و دانش آموختگان دانشگاهی باید جستجو کرد، درعین حال تردیدی نیست، یکی از مشکلات اشتغال در ایران،دستمزد پایین است.

بررسی هایی که یکی از موسسه های کاریابی های شهر تهران انجام داد، مردان براحتی حاضر به پذیرش مشاغل پیشنهادی به دلیل پایین بودن دستمزد نبودند.

بازار کار ایران نه تنها از نبود فرصت های شغلی برای جوانان در مضیقه است، بلکه کمی دستمزد از دیگر مشکلات این بازار به حساب می آید بگونه ای که بسیاری از جوانان به دلیل دستمزد ناکافی، نمی توانند از عهده مخارج زندگی برآیند.

کارشناسان معتقدند: بازار کار ایران نه تنها در خصوص ایجاد اشتغال باید خود را مهیا کند، بلکه باید به گونه ای تحول پیدا کند که یک دانش آموخته دانشگاهی و یا حتی افراد با تحصیلات کمتر، بتوانند حداقل های زندگی خود را فراهم کنند.