شهریه دانشگاه آزاد توسط هیئت مدیره یا خارج از دانشگاه تعیین می‌شود؟

رهبر انقلاب در دیدار‌های اخیر خودشان٬ رقابت واقعی را یکی از ارکان مهم انتخابات عنوان کرده بودند؛ به این معنا که میدان برای حضور دیدگاه‌ها و جریان‌های مختلف فکری، سیاسی، اقتصادی و فرهنگی باز باشد تا همه این جریان‌ها و دیدگاه‌های فکری بتوانند در مسابقه بزرگ انتخابات حضور فعالانه‌ای داشته باشند.

یکی از موضوعاتی که کارشناسان سر آن اختلاف نظر دارند؛ موضوع مشخص شدن مرجعیت تعیین نرخ شهریه دانشگاه آزاد است.

کارشناسان موافق و مخالف راجع به این موضوع با حضور در برنامه بالاتر شبکه خبر پیرامون این موضوع بحث و تبادل نظر کردند.

میهمانان این گفت و گو سید ابوالحسن موسوی٬ استاد دانشگاه آزاد اسلامی و امرایی٬ عضو کمیسیون آموزش دیده بان شفافیت و عدالت بودند.

امرایی در واسخ به این سوال که مرجع تعیین شهریه دانشگاه آزاد باید کجا باشد؛ (خود دانشگاه آزاد یا جایی غیر از دانشگاه آزاد ) گفت: ما قانونی داریم تحت عنوان قانون احکام دائمی برنامه‌های توسعه کشور که در ماده یک این قانون آورده شده که دانشگاه‌ها٬ مراکز و مؤسسات آموزش عالی، پژوهشی، فرهنگستان‌ها و پارک‌های علم و فناوری که دارای مجوز از شورای گسترش آموزش عالی، وزارتخانه علوم، تحقیقات و فناوری و بهداشت، درمان و آموزش پزشکی و سایر مراجع قانونی ذی‌ربط هستند، باید در چارچوب مصوبات و آیین نامه‌های مالی، معاملاتی، اداری، استخدامی٬ مصوب هیئت امنا عمل کنند.

او گفت: در ماده یک این قانون آورده شده که در خصوص تعرفه ها، شهریه‌ها و مسائل کارکنان چه از لحاظ تشکیلاتی، چه از لحاظ ساختاری طبق مصوبات هیئت امنا عمل شود. البته یک جایی هم ذکر شده که این مصوبات باید به تأیید وزارتین علوم و بهداشت برسد. از این جهت ما احساس می‌کنیم که خود دانشگاه آزاد دارد این شهریه‌ها را تعیین می‌کند. هر چند در ادامه این ماده آورده شده که باید به تأیید وزارتین برسد؛ بله این تأیید هم وجود دارد، ولی عملاً خود دانشگاه آزاد و خود هیئت امناء اقدام به تعیین شهریه می‌کنند. یک حداقل و حداکثری هم وزارت برای آن‌ها مشخص می‌کند که در چارچوب آن حداقل و حداکثر جلو می‌روند.

او در پاسخ به این سوال که این اتفاق چه آسیب‌هایی می‌تواند داشته باشد یا این که اساساً کار صحیح و درستی است؛ افزود: ما معتقدیم که هر دستگاهی چه دانشگاه آزاد، چه هر دستگاه دیگری، تا زمانی که زیر چتر شفافیت قرار نگیرد٬ امکان دزدی هم در آن دستگاه وجود دارد. یعنی باید دستگاه شفاف باشد. این که ما شهریه را بخواهیم تعیین کنیم، در هر دانشگاهی، حتماً باید دستگاه‌های نظارتی و حتماً باید سامانه‌های نظارتی، نظارت کنند؛ چه حداقل، چه حداکثر. این اعتراضاتی که الان نسبت به شهریه‌ها وجود دارد، به خصوص در حوزه علوم پزشکی، به خصوص در مقاطع ارشد و دکترا، نشان می‌دهد که این دست از کار‌هایی که ما انجام می‌دهیم حتماً نظارت می‌طلبد و اگر نظارت می‌بود، ما شاهد این بی قانونی‌ها و اعتراضات در سطح دانشگاه‌ها و دانشجویان دانشگاه آزاد نبودیم.

امرایی درباره این سوال که کدام یک از مراجع باید به این موضوع ورود کنند و قیمت گذار باشند؛ ادامه داد: دانشگاه آزاد از لحاظ حقوقی تکلیفش نامشخص است. در ماده پنج اساسنامه دانشگاه آزاد ذکر شده که دانشگاه یک مؤسسه غیر عمومی و غیر دولتی است. ما این طور واژه‌ای را در نظام حقوقی نداریم. یعنی در نظام حقوقیمان دانشگاه آزاد با واژه‌ای که شناخته می‌شود، اصلاً در نظام حقوقی برای ما ناشناخته است و حتماً باید از لحاظ حقوقی، جایگاه و شخصیت حقوقی دانشگاه آزاد اصلاح شود که بر اساس آن اصلاح، خود به خود در چارچوب نظارت قرار بگیرد.

موسوی هم درباره مرجعیت تعیین شهریه دانشگاه آزاد گفت: اگرچه دانشگاه آزاد دچار یک سری تنش‌ها و چالش‌هایی است؛ اما ما باید روی امتیازات و روی یک سری فوایدی که دانشگاه آزاد برای کشور داشته هم تمرکز کنیم. دانشگاه آزاد الان در دور افتاده‌ترین نقاط ایران شعبه و واحد دارد. بسیاری از دانشجویانی که امکان تحصیل در دانشگاه دولتی برای آن‌ها فراهم نبود، الان در دانشگاه آزاد تحصیل می‌کنند. بحث اشتغال زایی نیز مطرح است؛ بسیاری از کارمندان، کارگران، بسیاری از استادان تمام وقت و نیمه وقت، همه این‌ها فعالیت می‌کنند و بار بسیار بزرگی را از دوش آموزش عالی کشور ما برداشته است. اما اشکالات فراوانی هم در دانشگاه وجود دارند که باید برطرف شوند. هیچ کس نمی‌تواند منکر این قضیه باشد، مشکلات هم باید دسته بندی شوند.

از موسوی سوال شد که به نظر شما دانشگاه آزاد طبیعتاً خود قیمت شهریه را تعیین می کند و کدام مرجع باید این کار را انجام دهد؟

موسوی در پاسخ به سوال گفت: دانشگاه آزاد دارد این کار را انجام می‌دهد؛ اما اگر بخواهیم نظارتی داشته باشیم که باید هم همین طور باشد، باید با مشاوره با آموزش عالی و همان دستگاه‌های نظارتی که دارند فعالیت می‌کنند، این شهریه‌ها استان به استان و شهر به شهر تعیین شوند. یعنی نمی‌توانیم یک نسخه برای همه بپیچیم. همه باید مثلاً برای این رشته؛ این مبلغ پرداخت کنند. شهریه ثابتشان، شهریه موقتشان و متغیرشان. باید دانشگاه آزاد دستش باز باشد، اما با نظارت‌هایی که انجام می‌شود؛ با این نظارت‌ها دست دانشگاه آزاد را باز بگذاریم تا بتواند شهریه‌ها را تعیین کند و بتواند یک مدیریت آزاد داشته باشد. خوب است، اما همان طور که آقای امرایی فرمودند؛ هر جا که نظارت نباشد حتماً فساد وجود دارد. من با آقای امرایی در این مورد کاملاً موافقم. نظارت باید باشد، اصلاً مشکلات کشور ما در دو گروه می‌گنجند؛ یکی بحث مدیریتی است، یکی هم بحث نظارت است. این دو اگر اصلاح شوند، بحث شهریه‌ها هم برطرف می‌شود.

موسوی در پاسخ به این سوال که به نظر وی شهریه کما فی السابق باید دست خود دانشگاه آزاد باشد؛ گفت: من عرضم این است که باید باشد، اما نظارت‌های بیشتری هم باید باشد.

امرایی درباره اظهارات موسوی گفت: حتماً باید خود دانشگاه آزاد در خصوص تعیین شهریه نقش داشته باشد. اصلاً ما صحبتی در این مورد نداریم؛ اما صرفاً می‌تواند پیشنهاد دهنده باشد. یعنی با توجه به نرخ تورم در جامعه و با توجه به موضوعات دیگر، دانشگاه آزاد می‌تواند درخواست افزایش شهریه به یک میزانی را به دستگاه متولی این قضیه مثل وزارت علوم که آموزش عالی را به عهده دارد و در رشته‌های علوم پزشکی دانشگاه آزاد به وزارت بهداشت و درمان پیشنهاد بدهد. به نظر من باید در تعیین نرخ شهریه دانشگاه آزاد صرفاً پیشنهاد دهنده باشد یا نه اگر هم می‌خواهد در جلسات تعیین نرخ شهریه شرکت کند، صرفاً یک رأی داشته باشد. در یک جلسه پنج تا هفت نفره و شورایی تشکیل شود و دانشگاه آزاد هم یک رأی داشته باشد. این که هیئت امنای دانشگاه آزاد نسبت به تعیین شهریه در سال‌های اخیر اقدام کرده اند، به نظر من نظارتی هم اگر روی آن نباشد، حتماً به مشکل می‌خوریم و احساس می‌کنم باید نظارت را بر روی شهریه‌ داشته باشیم و نقش دانشگاه آزاد را در تعیین نرخ شهریه کمرنگ کنیم.

امرایی در پاسخ به این سوال که بازاری که الان در خصوص دانشگاه آزاد وجود دارد، رقابتی است یا بازاری انحصاری٬ گفت: یک نکته‌ را از اول باید می‌گفتم. دانشگاه آزاد که حدود ۴۱ سال از افتتاح و تأسیس آن می‌گذرد، حتماً کمک‌هایی را در آموزش عالی به کشور ما کرده و حتماً موفقیت‌هایی از لحاظ علمی در ادوار مختلف داشته ایم. حتماً نظام آموزش عالی، مدیون دانشگاه آزاد است؛ اما این باعث نمی‌شود که ما به خاطر بعضی موفقیت‌ها و کمک‌هایی که به آموزش عالی شده است، چتر نظارتی را از روی دانشگاه آزاد برداریم یا این که دانشگاه آزاد را از شفافیت مستثنی بدانیم. به نظرم در شهریه دانشگاه باید دو مؤلفه نقش داشته باشند. یکی تورم و دوم سطح آموزش. شما در نظر بگیرید که دانشگاه آزاد با افزایش شهریه‌ای که سالانه دارد٬ به همان میزان توانسته سطح آموزش خود را ارتقاء دهد؟ یعنی آیا توانسته در رشته‌هایی که مهندسی هستند، نیاز به کارگاه‌ دارند٬ ارتقاء دهد یا در رشته‌های علوم پزشکی در دانشگاه آزاد آیا آزمایشگاه ها، بیمارستان‌ها و تخت‌های بیمارستانی ما مجهز هستند؟ یعنی می‌خواهم بگویم اگر این شهریه‌ها همراه با ارتقای سطح آموزش و کیفیت در دانشگاه باشد، حتماً مورد پسند و رضایت جامعه است.

از امرایی سوال شد که از نظر شما تا الان این گونه نبوده است؟

امرایی هم در پاسخ بیان کرد: اگر بخواهیم سال ۸۰ در نظر بگیریم، حتماً پیشرفت‌هایی حاصل شده اند؛ اما باید در موضوعات مختلف پیشرفت بیشتری حاصل می‌شد. علی الخصوص حوزه علوم پزشکی؛ چون ما در خصوص بیمارستان‌های تحت نظر دانشگاه آزاد و دانشگاه‌های علوم پزشکی آزاد گزارش داریم که وضعیت مناسبی در برخی از واحد‌ها ندارند و از این جهت ما احساس می‌کنیم که چتر نظارتی اگر باشد مسئله حل می‌شود.

البته لازم به ذکر است که در برنامه بالاتر از مسئولین دانشگاه آزاد اسلامی برای حضور در این گفت و گو دعوت شد؛ اما به هر دلیلی برای حضور موافقت نکردند.

در ادامه برنامه موسوی درباره نظرات امرایی گفت: این یک امر نسبی است. یعنی ما نمی‌توانیم مطلق بگوییم که به طور مطلق متناسب با افزایش شهریه ها، این بحث کیفیت هم افزایش پیدا نکرده است. در بعضی موارد واقعاً این کار نشده، کیفیت بالا نرفته است؛ در بعضی موارد هم انجام شده است.

موسوی درباره مصادیق نظر خود گفت: مثلاً در دانشگاه آزاد شاهد این هستیم که در ظرف مدت بسیار کوتاهی، دانشگاه هایی که به تازگی واحد علوم پزشکیشان راه اندازه شده است؛ توانسته اند یک سری امکانات فراهم کنند. مثل دانشگاه آزاد دماوند که با این که یک دانشگاه نوپا است، ظرف بسیار کوتاهی توانسته یک سری امکانات خوب فراهم کند که متناسب باشند؛ اما باز هم جا دارد. یعنی بحث افزایش کیفیت همچنان بحث انتقادی بسیار مهمی است که ما هم الان تلاش می‌کنیم که کار انجام شود.

موسوی گفت: یکی از بحث‌هایی که الان مطرح است که شهریه‌ها چه می‌شود؛ چند درصد به استاد‌ها پرداخت می‌شود؟ چند درصد به کارمند‌ها پرداخت می‌شود؟ چرا حقوق کارمندان دانشگاه آزاد با تاخیر یک ساله، یک سال و نیم و دو ساله پرداخت می‌شود؟ این‌ها بحث‌های مهمی هستند. همان بحث نظارتی که آقای امرایی فرمودند. استادان دانشگاه آزاد الان بعضی هایشان با تاخیر یک سال و یک سال و نیم حقوق دریافت می‌کنند.

موسوی افزود: من که عضو هیئت علمی دانشگاه آزاد نیستم؛ اما آن جا تدریس می‌کنم. آخرین باری که حقوق گرفتیم یک سال و نیم پیش بود؛ اما دانشگاه تهران که تدریس می‌کنم بلافاصله بعد از ترم پرداخت می‌کنند.

امرایی درباره اظهارات موسوی گفت: ببینید ایشان هم به هر حال نکته قابل توجهی را گفتند؛ به عنوان استادی که مشغول به تدریس در این دانشگاه هستند٬ یک سال و نیم حقوقی دریافت نکرده اند. آیا دانشگاه آزاد یک سال و نیم است که از دانشجویان شهریه نگرفته است ؟ دانشگاه آزاد زمانی که دانشجو شهریه را پرداخت نکند؛ بعضاً از صدور کارت ورود به جلسه امتحان سرباز می‌زند.

امرایی گفت: اگر شهریه پرداخت نکنند به قول شما نمی‌توانند انتخاب واحد انجام بدهند یا حتی فعالیت‌های اداریشان انجام نمی شود. الان شما به عنوان استاد دانشگاه یک سال و نیم است که پرداخت نداشته اید؛ از شما می‌خواهند که که ادامه بدهید. شاید شما با عشق و علاقه سر کلاس درس رفته و تدریس می‌کنید. وقتی که دانشجو در این دانشگاه ثبت نام می‌کند٬‌ همان ابتدا به نظر من باید یک ریل گذاری شهریه‌ای انجام بدهند و بگویند شمایی که ورودی مهر چهار صد و دو هستید٬ اگر دانشجوی پزشکی هستید هفت سال و یا اگر کارشناسی هستید چهار سال به این میزان ثابت شهریه را اضافه می‌کنیم. دانشجوی علوم پزشکی ما که می‌خواهد در واقع چهارده ترم تحصیل کند٬ وقتی سال سوم چهارم ناگهان می‌بیند که افزایش بیست درصدی شامل حالش می‌شود٬ می‌ماند. منظور من این است که نسبت به سال ماقبل یک افزایش بیشتری دارد. مثلاً وسط مدت تحصیل متوجه می‌شود که شهریه ثابت و متغیر این‌قدر افزایش پیدا کرده که خوب دو راه دارد یا انصراف بدهد که زحمت کشیده و کنکور داده و قبول شده است و یا این که باید بپردازد. یعنی دانشجو این جا گیر می‌کند و این باید از اول ریل‌گذاری بشود.

او گفت: این که شهریه کجا هزینه می‌شود؛ باز هم برمی‌گردیم به نظارت، الان پاسخ شفافی برای این سؤال نداریم که کجا هزینه می‌شود؟ اگر به اعضای هیئت علمی پرداخت می‌شود٬ ما باید رضایت اعضای هیئت را ببینیم.

موسوی گفت: خیر هیئت علمی اصلا رضایت ندارند.

امرایی گفت: اگر صرف ارتقای آموزش در دانشگاه می‌شود ما باید افزایش کیفیت دانشگاه را ببینیم. اگر برای خرید تجهیزات است ما باید آن‌ها را ببینیم؛ یعنی به یک شکلی باید ببینیم که کجا صرف می‌شود.

موسوی در پاسخ به این سوال که آیا این ارتقای کیفیت و امکانات دیده می شود٬ گفت: همان‌طور که عرض کردم مدیران واحد‌ها در این مشکلات و اشکالات نقش دارند. یعنی مدیران دانشگاه‌ها و مدیران واحد‌های دانشگاه آزاد عوض این که صدای استادان باشند٬ صدای کارمندان نباشند. خود دانشگاه آزاد هیچ نظارتی ندارد. من با بحث نظارت کاملا موافقم، نظارت هم باید از داخل باشد و هم از بیرون بر دانشگاه آزاد باشد. الان متاسفانه نه از داخل وجود دارد نه از خارج.

موسوی درباره نظر امرایی که پزشکی‌ها انحصاری هستند و غیر پزشکی‌ها غیر انحصاری٬ گفت: موافقم.

از موسوی سوال شد که بازار غیر پزشکی‌ها چه قدر است؟

موسوی در پاسخ گفت: این بحث رقابت در زمینه‌های غیر پزشکی زیاد شده است که عرض می‌کنم بسیاری از دانشجویان جذب مراکز دولتی مثل پیام نور و دانشگاه‌های دیگر شده اند.

موسوی در پاسخ به این سوال که آیا این موضوع به‌ خاطر رقابت است یا به خاطر پایین بودن شهریه دیگر دانشگاه ها٬ گفت: رقابت هم وجود دارد، چون می‌بینند که شهریه پایین‌تر است. مثلا پیام نور خیلی پایین است و بعد بحث کیفیت هم بالاست. کتاب‌های پیام نور مطرح هستند. واقعاً طوری نوشته شده اند که دانشجو وقتی می‌خواند٬ می‌فهمد. واقعاً نیاز به حضور در کلاس ندارد. خوب این خیلی بحث خوبی است. خیلی افراد هستند که سر کار می‌روند؛ نمی‌توانند سر کلاس بیایند. در دانشگاه پیام نور به راحتی دارند هم کارشان را انجام می‌دهند و هم تحصیل می‌کنند.

موسوی افزود: سطح سوادشان هم بالاست. من خودم مترجمی زبان انگلیسی را در دانشگاه پیام نور خوانده ام که الان دارم زبان انگلیسی برای دانشجویان غیر ایرانی در دانشگاه تهران تدریس می‌کنم. البته من خودم خیلی زبان کار کرده ام، اما در بحث پیام نور من اصلاً سر کلاس نمی‌رفتم.

امرایی درباره آمار غیر پزشکی‌ها که چند درصد بازار دست دانشگاه آزاد و چند درصد در اختیار سایر دانشگاه‌ها است٬ گفت: یک تفاوت‌هایی وجود دارد. دانشگاه آزاد مراکز و شعب گسترده‌تری نسبت به سایر دانشگاه‌ها دارد و از این جهت شاید در واقع دانشجویان به راحتی بتوانند در دانشگاه آزاد که در شهرستانشان وجود دارد، ثبت‌نام کنند. حتی مبلغ بیشتری شهریه را هم بپردازند، اما به جهت بحث جابه جایی و مسافتی که وجود دارد٬ بیشتر اقبال به سمت دانشگاه آزاد است. پزشکی‌ها را بخواهم برایتان مثال بزنم٬ حتماً انحصاری است. پزشکی‌ها و این که دانشجویان وزارت بهداشت هم یعنی آن‌هایی که در دانشگاه علوم پزشکی هستند بعد از این که فارغ‌التحصیل می‌شوند در زمان طرحشان حقوق دریافت می‌کنند. ما این انتظار را داریم دانشگاه آزاد چون شهریه هم می‌گیرد به دانشجویان پزشکی حقوق بدهد. در واقع هم رزیدنت‌ها هم به دانشجویان پزشکی که در واقع در دوره طرحشان هستند. این‌ها انتظاراتی است که از دانشگاه آزاد می‌رود.

امرایی در پاسخ به این سوال که غیر پزشکی‌ها هم بازار متفاوتی دارد و آیا شعبه هایش بیشتر است؛ گفت: به جهت این که دانشگاه‌های دیگر در غیر پزشکی‌ها با هم رقابت می‌کنند؛ احساس می‌کنم که اوضاع غیر پزشکی‌ها خیلی بهتر است.صرفاً نمی‌توانیم بگوییم انحصاری است یا رقابتی. چیزی مابین این دو است. در واقع می‌شود گفت پزشکی‌ها انحصاری هستند و در غیر پزشکی‌ها هم یواش یواش به سمت انحصار می رویم.

امرایی گفت: ببینید اگر کشور ما طبق قانون اساسی جلو می رود؛ به عنوان یک قانون مادر٬ خدمتتان عرض کردم دانشگاه‌آزاد الان یک مؤسسه‌ای است که غیر خصوصی و غیر دولتی تعریف شده است. ما برای مؤسسه غیر خصوصی و غیر دولتی چه نهاد نظارتی می‌توانیم داشته باشیم؟ خوب مجلس آمده طرحی را در کمیسیون آموزش تصویب کرده است تحت عنوان طرح سامان دهی نظارتی دانشگاه اسلامی. در بند یک این طرح آورده شده که نام دانشگاه آزاد اسلامی به قانون فهرست نهاد‌ها و مؤسسات عمومی غیر دولتی الحاق می‌شود. این یعنی چی؟ ما چند فهرست داریم از نهاد‌ها و موسسات عمومی غیر دولتی مثل شهرداری. الان دولت می‌تواند بر شهرداری نظارت کند. شهرداری همه شهر‌ها و خیلی از نهاد‌های دیگر٬ اسمشان به واسطه قانون مجلس در این فهرست رفته است. دانشگاه نرفته است؛ اگر برود و وارد آن فهرست شود٬ تکلیف ما مشخص است. در ماده ده قانون تشکیلات و آیین دادرسی دیوان عدالت اداری در بند یک اعلام شده که دیوان صلاحیت ورود به شکایات از چه نهاد‌هایی را دارد. بیان شده که تصمیمات و اقدامات واحد‌های دولتی اعم از وزارتخانه‌ها و سازمان‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی و شهرداری‌ها و سازمان تعیین اجتماعی. مجلس در این جا اسم دانشگاه آزاد را اضافه کرده است. اگر این تصویب شود از این به بعد چه دانشجویان، چه کارمندان و چه اعضای هیئت علمی دانشگاه آزاد می‌توانند برای به دست آوردن حقشان به شعب دیوان عدالت اداری مراجعه کنند. الان اگر یک دانشجو از دانشگاه آزاد به دیوان شکایت کند٬ دیوان خود را فاقد صلاحیت می‌داند.

موسوی در پاسخ به این که اساساً قوه ناظره نمی‌توانسته ورود یا نظارت کند یا خود دانشگاه خیلی تمایلی نداشته است٬ گفت: خود دانشگاه آزاد تمایل ندارد. دانشگاه آزاد خودش را رقیب دانشگاه دولتی می‌داند و از جهاتی برمی‌گردد به آن اساسنامه اولیه دانشگاه آزاد که به طوری تنظیم شده که زیر مجموعه هیچکسی نباشد. اما چون در اساسنامه آمده که اگر یک روزی دانشگاه آزاد منحل شد٬ همه دارایی هایش در اختیار دولت قرار می‌گیرد دولت الان مدام به آن‌ خدمات می‌ دهد. نکته مهمی که باید به آن بپردازیم این است که از ریشه باید مسئله را حل کنیم. یعنی واقعاً باید اساسنامه به گونه‌ای تنظیم شود که هم نظر دانشگاه آزاد تامین شود و هم نظر کسانی که مدعی هستند. نکته دوم این است که به گونه‌ای تنظیم شود که حق نظارت دستگاه‌های نظارتی به طور شفاف در آن جا داده شود و به طور خیلی شفاف راه باز شود برای این که اگر کسی می‌خواهد نظارتی کند٬ از سوی حاکمیت بتواند.

او گفت: نکته مهمی که عرض می‌کنم خیلی باید به آن توجه شود٬ مشکل اساسی و ریشه‌ای اساسنامه است. اساسنامه باید به گونه‌ای اصلاح شود که مشکلاتی که مطرح هستند همه از بین بروند و این مشکلات برمی‌گردند به چند نکته. یکی از بحث‌هایی که مطرح است؛ دانشگاه آزاد از چند رکن تشکیل شده و یکی رکن استاد است. استادان بسیار زیادی جذب شده‌اند که این‌ها اعتراض دارند که چرا حقوق ما کمتر از حقوق استادان دانشگاه دولتی است. باید پاسخ داده شود. نکته بعدی ساختار و مدیریت دانشگاه آزاد است. رکن بعدی دانشجویان هستند. دانشجویان ما واقعاً از دانشگاه آزاد گله دارند. یک واقعیت انکارناپذیر وجود دارد. ما باید برویم به این سمت که این اشتباهات و این اشکالات را برطرف کنیم. یعنی نظر دانشجو تامین بشود. بحث بعدی بحث متون است. بحث متون هم یک بحث خیلی مهمی است که باید اصلاح شود. البته اگر چه خیلی از متن‌ها بین دولتی و آزاد مشترک هستند، اما باز یک سری متن‌ها هستند که در دانشگاه آزاد تدریس می‌شوند که مثلا به شکل جزوه‌ای هستند.

موسوی در جمع بندی سخنان خود گفت: رکن بعدی برنامه‌ریزی است. در این بحث برنامه‌ریزی ما باید به گونه‌ای عمل کنیم که خلاها، نیازها، گرایش‌ها و روحیات استادان و دانشجویان دیده و تامین شود. جمع‌بندی که من دارم٬ این است که ما در دانشگاه آزاد با نجیب‌ترین استادان و دانشجویان و کارمندان رو به رو هستیم. نکته بعدی که باز خیلی مهم است٬ بحث اشتغال‌زایی دانشگاه آزاد است. بحث کیفیتی که الان دانشگاه آزاد ارائه می‌کند به نسبت آن شهریه‌ای که دریافت می‌کند و باید اصلاح شود.

امرایی هم در جمع بندی گفت و گوی خود بیان کرد: دانشگاه آزاد به دلیل ماهیت خاص و مبهم خود همواره از قوانین و نظارت مستثنی بوده است. یک ایالت خود مختار است. نظارت بر دانشگاه آزاد مناسب نبوده است؛ یعنی یا وجود نداشته و یا نظارت، نظارت کارآمد و مناسبی نبوده است. پیشگیری همیشه بهتر از درمان است. اگر می‌خواهیم همین الان هم مشکلات دانشجویان فعلی دانشگاه حل شود و هم از ورودی‌های جدید دوباره دانشجویان معترض نسازیم٬ باید دانشگاه آزاد را زیر چتر نظا رت ببریم. یکی از این موارد صلاحیت دیوان عدالت اداری برای ورود به شکایت های علیه دانشگاه آزاد است. دوم این که باید متوجه شویم که ماهیت دانشگاه آزاد چیست. ما مؤسسه غیر خصوصی و غیر دولتی نداریم و این باید اصلاح شود.